کتاب چای نعنا - منصور ضابطیان

کتاب چای نعنا سفرنامه و عکس های مراکش نوشته منصور ضابطیان توسط نشر مثلث به چاپ رسیده است.

شرح سفر نویسنده به مراکش است که به گونه ای استادانه مخاطب را همسفر خویش نموده و با خود همراه می کند. در واقع کتاب حاضر، دستاورد سفر بیست روزه ی "ضابطیان" به سرزمین مراکش می باشد که با به کارگیری از گفتاری ساده، صمیمی و روان به شرح مفصل وقایع آن می پردازد. پس از جریان پیروزی انقلاب اسلامی، به دلیل این که پادشاه مراکش، ملک حسن، محمد رضا شاه پهلوی را در کشورش  پناه داد، رابطه ی میان ایران و مراکش بسیار تیره و تار گشت؛ تا حدی که سال ها هیچ ویزایی برای سفر به این کشور صادر نمی شد. از همین روی مردم ایران از ویژگی ها و شرایط این سرزمین و ملت آن آگاهی بسیار کمی دارند و این موضوع یکی از بزرگ ترین دلایل سفر مولف به مراکش می باشد. همان طور که نویسنده نیز اذعان دارد، بیش تر مطالب بر اساس ارتباطات اجتماعی و رفتاری مردم کشور مذکور به نگارش درآمده و سعی بر این داشته تا خواننده را با ابعاد و زوایای ویژگی های شخصیتی مردم این کشور آشنا سازد. مخاطب با مطالعه ی اطلاعات ارائه شده، خود را در آن مکان حاضر دیده و لذتی وصف ناشدنی را تجربه می کند.

فهرست

مقدمه کازابلانکا طنجه شفشاون فس مراکش تاریخ فشرده ی مراکش

برشی از متن

یکی دو ساعتی بیش تر از ورودم به کازابلانکا نگذشته که سر و کله ی «یونس» پیدا می شود. در این فاصله تنها رسیده ام هتل «احمدوی» را پیدا کنم، اتاقم را بگیرم، ده دقیقه ای زیر آب گرم بایستم و ساندویچی خوشمزه بخورم که ترکیبی است از گوشت سرخ شده و چند جور ادویه. مجموعه ی این ها شاید برای رفع خستگی یک پرواز طولانی کم باشد، اما وقتی شوق کشف سرزمین جدید را داشته باشی، کافی ست. پرواز شامل یک زمان 2 ساعت و نیم از تهران دبی، یک اقامت 4 ساعته در فرودگاه دبی و یک پرواز 9 ساعته از دبی به کازابلانکا است که می شود 15 ساعت و نیم. اگر 3 ساعت زمان حضور قبل از پرواز در فرودگاه امام و دو ساعت تشریفات ورود و فاصله ی فرودگاه «محمد پنجم» تا شهر را هم حساب کنید، می شود 21 ساعت و نیم. و تازه به این مجموعه باید یک ساعت تاخیر پرواز به خاطر یک خانواده ی خودخواه هندی که می خواستند حتما توی یک ردیف بنشینند و به هیچ صراطی مستقیم نبودند را هم اضافه کرد. یک ساعت کامل سر پا ایستادند و آخر سر هم هواپیما بدون آن ها پرواز کرد! بی نظمی تشریفات ورود یکی ازنادرترین موارد بی نظمی در فرودگاه هایی بود که در عمرم دیده ام. اما این بی نظمی به لبخند مامور کنترل گذرنامه می ارزید که وقتی دید ایرانی ام، به فارسی دست و پا شکسته گفت: «عید شما مبارک!» این جمله هم مرا متعجب کرد و هم خیالم را راحت تر کرد با آدم های خوش برخوردی مواجه خواهم شد. فرضیه ای که هر چه پیش تر می روم، احتمال اثباتش بیش تر می شود. می گویید نه؟ بفرمایید! همین یونس که با یک لبخند پت و پهن توی لابی هتل منتظرم نشسته تا بزنیم بیرون. سن و سال زیادی ندارد و دانشجو است. طراحی لباس می خواند. توی سایت «کوچ سرفینگ» با هم آشنا شده ایم و قول داده در روزهای بودنم در کازابلانکا همراهم باشد. برایش از فری شاپ فرودگاه دبی یک بسته شکلات Ferrero Rocher خریده ام که قبلا گفته بود خیلی دوست دارد و توی مراکش پیدا نمی شود! شکلات را که طرفش دراز می کنم، معطل نمی کند، بازیش می کند و هر هشت تایش را یکی یکی پشت سر هم می خورد. بعد هم جعبه اش را می اندازد توی سطل و می گوید، از دستش راحت شدیم. روزهای کازابلانکا، یونس رفیق موافق است. کار و زندگی اش را تعطیل می کند تا همه جای کازابلانکا را نشانم دهد. جاهایی که شاید یک مسافر معمولی بدون راهنمایی یک محلی هرگز نبیند. کشور مراکش سرزمین شگفتی هاست. چیزهای عجیبی که شاید برای اولین بار بشود تجربه کرد. حالا که مدتی بعد از سفر شروع کردم به نوشتن کتاب، دارم در ذهنم مرور می کنم که نخستین صحنه ای که در آن جا مرا شگفت زده کرد چه بود. عکس ها و یاداشت ها و ویدئوها را مرور می کنم و می رسم به غروب اولین روز که یونس مرا به مدینا برد. مدینا بخش قدیمی شهر است. تقریبا همه ی شهرهای مراکش...

(سفر نامه و عکس های مراکش) نویسنده: منصور ضابطیان انتشارات: مثلث