کتاب غرور و تعصب - جین اوستین

کتاب غرور و تعصب نوشته ی جین اوستین با ترجمه ی شمس الملوک مصاحب توسط انتشارات علمی و فرهنگی به چاپ رسیده است.

کتاب غرور و تعصب دومین کتاب جین اوستین است که در سال 1796 نوشته شد، اما با تاخیری 12 ساله؛ در سال 1813 به چاپ رسید. از این کتاب اقتباس­ هایی صورت گرفته و فیلم هایی ساخته شده است. "جین اوستین" با این کتاب و سه اثر دیگر که نگاشت توانست سبکی جدید در زمینه ادبیات داستانی بیافریند؛ سبکی که تماما به وی تعلق داشت. او این شیوۀ نگارش را با مطالعه داستان های گوناگون از نویسندگان مختلف، فرا گرفت و توانست تاثیر به سزایی بر غرب و ادبیات آن بگذارد. داستان این کتاب درباره آقا و خانم "بنت" است؛ که به تازگی یک جوان مجرد و پولدار وارد شهر آنان شده و "ندرفیلد پارک" را خریداری کرده است. خانم "بنت" در پی آن است که بتواند با این جوان پولدار رابطه ­هایی ایجاد کند تا بلکه یکی از پنج دختر خود را برای ازدواج با او آماده کند؛ اما آقای "بنت" علاقه­ای به این کار ندارد، آن را بیهوده می ­انگارد و به همسرش اظهار دارد که نیازی به این کارها نیست. در یکی از روزها که آن جوان پولدار مهمانی ترتیب داده و خانم بنت به همراه دخترش حضور دارد؛ یکی از دوستان صمیمی آن جوان که آقای "دارسی" نام دارد در آن مهمانی شرکت کرده است. در مهمانی آقای "دارسی" با دختر خانم "بنت" آشنا می­ شود که این آشنایی منجر به رابطه ­ای عاشقانه میان آن دو می­ شود اما...

برشی از متن کتاب

موقعی که آقای دارسی نامه را به الیزابت داده بود، الیزابت طبعاً انتظار نداشت که او در نامه­اش دوباره خواستگاری کند، اما انتظار خواند چنین مطالبی را هم نداشت. به این ترتیب، می­توان حدس زد که الیزابت با چه التهاب و اشتیاقی نامه را خواند و چه احساسات متضادی به سراغش آمد. نمی­شد احساساتی را که هنگام خواند نامه داشت وصف کرد. اول از همه، در کمال تعجب فهمید که آقای دارسی استعداد عذرخواهی هم دارد. همچنین دریافت که هرگونه توضیحی که می­دهد واقعاً با نوعی شرمساری همراه است که به چشم می­آید. الیزابت با پیش داوری شدید نسبت به آنچه آقای دارسی م­خواست بگوید، شروع کرده بود به خواندن مطالب او دربارۀ آنچه در ندرفیلد روی داده بود. با چنان ولعی نامه را می­خواند که زیاد از مطالب سر در نمی­آورد و چون بی صبرانه به سراغ جمله­ های بعدی می­رفت نمی­توانست معنای جمله­ های قبلی را خوب تشخیص بدهد. خیلی زود نتیجه گرفت که دارسی دربارۀ بی احساسی خواهر او دروغ می­گوید، و با خواندن توضیحات مربوط به موانع دشوار این وصلت چنان به خشم آمد که دیگر حتی دلش نمی­ خواست جانب انصاف را در حق دارسی نگه دارد. دارسی برای کاری که کرده بود اصلاً متاسف نبود تا لااقل الیزابت دلش به این تاسف خوش بشود. طرز نوشتن نامه هیچ بویی از پشیمانی نمی­داد، بلکه مغرورانه هم بود. سراسر غرور و نخوت بود.  

نویسنده

"جین آستین" در 16 دسامبر 1775 در "همپشر" انگلستان متولد شد. "جین" سبکی متفاوت در نگارش­ داستان­ها داشت که با خواندن آثار بزرگان ادبیات جهان توانسته بود آن را کسب کند. وی انسان سرحال و خوش خلقی بود اما تنها خواهرش "کاساندرا" بیش از همه به او نزدیک بود. "جین آستین" اشخاصی را که برای نوشتن داستان­هایش انتخاب می ­کرد؛ اکثرا از قشر متوسط جامعه بودند که تلاش داشتند بتوانند پیشرفت کنند و خود را با اشراف و اعیان در یک ردیف قرار دهند. وی به سبک دراماتیک علاقه­ ای نداشت و همیشه کسانی را که بدین شکل آثاری را خلق می­ کردند مورد تمسخر قرار می­داد. در عوض او علاقه­ مند بود لحظه­ های احساسی و عاشقانه را مختصر ولی مفید ارائه دهد. برخی معتقدند که جین دارای نبوغی دو جانبه بود؛ از طرقی طنز جذابی را ارائه می­داد و از طرف دیگر اخلاقیات و حالات روحی انسان را بسیار زیبا به تصویر می­ کشید. وی در تاریخ 1817 و در سن 41 سالگی در منچستر انگلستان چشم از جهان فرو بست. باستان شناسان هنوز مدارکی دال بر اینکه او چگونه فوت کرده است نیافته اند و مرگ "جین آستین" هنوز هم در حاله­ای از ابهام قرار دارد.

• ادبیات کلاسیک جهان
• نویسنده: جین اوستین
• مترجم: شمس الملوک مصاحب
• انتشارات: علمی و فرهنگی