کتاب گزین گویه هایی از ویرجینیا وولف | لوس بونرو

درباره‌ی کتاب گزین گویه هایی از ویرجینیا وولف

آدلاین ویرجینیا وولف، رمان‌نویس، شاعر، منتقد و فمینیست انگلیسی بود که او را به‌عنوان یکی از درخشان‌ترین نویسندۀ سال‌های بین دو جنگ اول و دوم می‌شناسند. او از اعضای فعال «انجمن روشنفکریِ بلومزبری» بود که افرادی هم‌چون برتراند راسل و همسر وریجینیا وولف، لئونارد وولف را شامل می‌شد.

کتاب گزین گویه هایی از ویرجینیا وولف، مجموعه‌ای از نقل‌قول‌ها، خاطرات و صحبت‌های "ویرجینیا وولف" در باب مسائل مختلفی هم‌چون جامعه انگلیس، سیاست، میهن پرستی، مذهب و کلیسا، مرگ، زنان و مردان، مردم، زندگی، ، بلومزبری و روشنفکران و نویسندگان دیگر می‌باشد که به همراهِ گفته‌ها، نامه‌ها و خاطرات او در کنار یکدیگر مجموعه‌ای ارزشمند برای طرفداران و علاقه‌مندان به ویریجینا وولف و آثار او ساخته‌ است.

نقل‌قول‌های ذکر شده در این کتاب همگی نشان‌دهندۀ تغییر و تکامل فکریِ او در طول زمان هستند. ویرجینا وولف همواره در آثار خود و فعالیت‌هایش اعتراض خود را در مورد محرومیت‌های علیه زنان در جامعۀ خود ابراز می‌کرد. او در آثار غیرداستانیِ خود به ابراز اینگونه افکار خود دست می‌زند. او در کتاب «سه‌گینی» اعتراض شدیدیِ به محرومیت تحصیلیِ «دخترانِ مردان تحصیل کرده» ابراز می‌کند و درکنار این به مخالفت و اعتراض خود علیه جنگ می‌پردازد. او آشکارا اعتراض خود را به مردسالاری همیشه نشان داده‌است که و به وضوح فمینیسم خاص خودِ او را دربر می‌گیرد. چرا که درخواست او آزادی و برابری برای زنان بوده است نه پیروزیِ یک جنسیت بر دیگری.

او که خود متولد سال 1882بوده است، به خوبی با دشواری‌های زندگی زنان و ممنوعیت‌ها علیه آن‌ها در دوران ویکتوریا آشنا بود و با نشان دادنِ این سختی‌ها در آثار خود به دفاع از حقوق زنان پرداخت. نقل‌قول‌های کوتاهی هم از او دربارۀ هنر نویسندگی‌اش که از بین خاطرات این نویسنده آورده شده‌اند. در بخش «دربارۀ خودش» نقل‌قول‌هایی درمورد زندگی‌اش آماده تا ما را با افکار، استقلال ذهنی،‌شجاعت و زندگی غم‌انگیزش آشنا سازد.

بخشی از کتاب گزین گویه هایی از ویرجینیا وولف

آیا تابه‌حال طرف دیگر سیاسیت، طرف غیرانسانی آن را لمس کرده‌اید و دیده‌اید چگونه تمام احساسات خوب از بین می‌روند؟... و برای همین است که تمام زنان بی‌عاطفه‌ای را که به خویشاوندان‌شان اهمیت نمی‌دهند، به خود جذب می‌کند.

نامه، دسامبر 1910

من اکنون خودم را به عنوان یک محافظه‌کار معرفی کرده‌‌ام.

خاطرات، 23 ژانویه‌ی 1915

...لُردها اکنون لایحه‌ی حق رأی را تصویب‌کرده‌اند. تصور نمی‌کنم خیلی‌خیلی مهم باشد ــ شاید فقط اندکی

خاطرات، 11 ژانویه‌ی 1918

باید برایت بگویم که خاله‌ام، ماری بتون، از اسبش افتاد و مُرد... خبرِ ارثی که برایم گذشته درست در همان شبی رسید که لایحۀ دادن حق رأی به زنان تصویب شد. یک نامه از وکیل توی جعبۀ پست افتاده بودو... من فهمیدم که او مادام‌العمر ماهی پانصد پوند برایم به جا گذاشته است. از این دوتا، حق رأی و ارث، پولی که مال من می‌شد به مراتب مهم‌تر به نظر می‌آمد.

اتاقی از آن خود، 2

این چیزی است که همیشه خواسته‌ام ــ تغییراتی فوری و بی‌امان.

نامه، 6 ژوئن 1929

و حالا آرزوی ناگهانی نوشتن یک جزوۀ ضدفاشیسم امانم را بریده. «اِل» و من... بحثی طولانی دربارۀ همه‌ی چیز‌هایی که خوب است در جزوه‌ام بنویسم، داشتیم.

خاطرات، 26 فوریه‌ی 1935

او پرسید: عدالت! آزادی!... این مردان نازنینی که دویست یا سیصد پوند در سال می‌گیرند، منظورشان از عدالت و آزادی چیست؟

او فکر کرد یک جای کار می‌لنگد. یک جا شکافی هست، یک جدایی بین کلمه و واقعیت. اگر آن‌ها می‌خواهند جهان را اصلاح کنند... چرا از همان جا شروع نمی‌کنند، از مرکز، بین خودشان؟

سال‌ها: زمان حاضر

دیشب جلسه‌ای داشتیم تا دربارۀ سیاست بحث کنیم. روستایی‌ها همه ساکت نشستند. طبقه‌ی متوسط حرف زدند.

نامه، 5 اکتبر 1938

... تصویر دیگری خودش را تحمیل کرد. تصویر یک مرد بود. بعضی می‌گفتند او مرد است و بعضی انکار می‌کردند. جوهر رجولیت، نمونه‌ی کاملی از آن چیزی که دیگران طرحی ناتمام از آن هستند. او مطمئنا یک مرد است. چشمانش برق می‌زنند. چشمانش خیره‌اند. بدن او که در حالتی غیرطبیعی محکم بسته‌بندی شده، به‌تنگی در اونیفُرمش قالب‌گیری شده است.

روی سینه‌ی اونیفُرمش چند مدال و چند نشان مرموز دوخته شده است. دستش روی قبضه‌ی شمشیرش است. او در آلمان یا ایتالیا «فورِر» یا «دوچه» نامیده می‌شود. و پشت‌سر او خانه‌های ویران و بدن‌های مُرده ــ مَرد، زن و بچه ــ بر زمین نقش بسته‌اند. دنیای آشکار و دنیای پنهان به طور جدایی‌ناپذیری باهم در ارتباط‌اند... دیکتاتوری و بردگی یکی از آن‌ها، دیکتاتوری و بردگی دیگری است.

اما تصویر انسان، حتا درون یک عکس به چیز دیگری، به عواطفی بغرنج‌تر اشاره دارد. به این اشاره دارد که ما نمی‌توانیم خودمان را از تصویر جدا کنیم، که ما خودمان تصویر هستم، این نشان می‌دهد که ما تماشاگرانی منفعل و محکوم به فرمان‌برداری محض نیستیم، بلکه با افکار و کردارمان می‌توانیم آن شکل را تغییر بدهیم.

سه‌گینی،‌3

کتاب گزین گویه هایی از ویرجینیا وولف اثر لوس بونرو با ترجمه‌ی ناهید طباطبایی توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.

فهرست

فهرست کتاب گزین گویه هایی از ویرجینیا وولف

مقدمۀ مؤلف

مرگ فرشتۀ خانگی

سال‌شمار زندگی

دربارۀ خودش

جامعۀ انگلیس

سیاست

انگلیس و میهن‌پرستی

مذهب و کلیسا

مرگ

عشق و ازدواج

زنان و مردان

مردم

زندگی

بیماری و پزشکان

غذا و آشامیدنی

گفته‌ها، نامه‌ها، خاطره‌ها

بلومزبری و روشنفکران

نویسندگان دیگر

کودا

• نویسنده: لوس بونرو
• مترجم: ناهید طباطبایی
• انتشارات: چشمه