کتاب سون یات سن - پرل باک

کتاب سون یات سن تالیف پرل باک و ترجمه ی مهرداد رهسپار توسط انتشارات علمی و فرهنگی به چاپ رسیده است.

کتاب "سون یات سن" اثر "پرل باک"، نویسنده ی شهیر امریکایی است که داستانی تاریخی را از کشور چین برای مخاطب تشریح می کند. شخصیت اصلی قصه، "سون یات سن"، مردی دلیر، شجاع و جنگاور می باشد که در سال 1866، در دهکده ی "چوی هونگ" حوالی شهر بزرگ "کانتون"، واقع در جنوب چین دیده به جهان گشود. پدر و مادر یات سن، به هنگام تولد او، زن و مردی میان سال بودند که از طریق کشاورزی، هزینه های زندگی ساده و روستایی خود و فرزندان شان را تامین می نمودند. سون یات سن، برادری بزرگ تر نیز به نام "آهمی" داشت که همواره از فعالیت در امور کشاورزی بیزار بود و سرانجام با مهاجرت به "هاوایی"، زندگی متفاوتی را برای خود پایه ریزی کرد. هوش، ذکاوت و قوای جسمی منحصر به فرد یات سن، از همان دوران کودکی زبانزد خاص و عام بود؛ از همین روی، زودتر از روال عادی، وارد مدرسه شد و مورد تعلیم و پرورش قرار گرفت. محیط کوچک روستای چوی هونگ، پاسخ گوی نیازها و امیال درونی والای او نبود؛ بنابراین همواره آرزو داشت زادگاه خود را ترک کرده و برای رسیدن به اهدافش در مسیر موفقیت گام بردارد. تا این که، آهمی با کوله باری از تجربیات، نزد خانواده اش بازگشت و از موفقیت ها و پیشرفت هایش در کشور هاوایی برایشان تعریف کرد و یات سن را بیش از پیش برای ترک دهکده مصمم می سازد. در نتیجه ی این تمایلات، آهمی از والدینش می خواهد تا به او و برادرش اجازه دهند، این بار، همراه با هم، به هاوایی بازگردند اما آن ها، با این پیشنهاد مخالفت کرده و مسبب وقایعی پر فراز و نشیب و خواندنی می شوند که آینده و سرنوشت کشور چین را تحت تاثیر قرار می دهد.

فهرست

فصل 1: اژدهای خفته فصل 2: سنت شکن فصل 3: انقلابی فصل 4: فراری فصل 5: مردم رنجور فصل 6: زمان انتظار فصل 7: گوژپشت فصل 8: انقلاب فصل 9: ملت متحد فصل 10: جنگ های داخلی فصل 11: وطن را نجات دهید

برشی از متن کتاب

اژدهای خفته سرزمین پهناور چین، که همسایگانش آن را «اژدهای خفته» نامیده اند، بعد از اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده ی امریکا، بزرگ ترین کشور جهان بود. کهنسال تر و رنگارنگ تر از تمدن آن سرزمین، تمدنی در جهان نمی شناسیم. پانصد سال پیش از میلاد مسیح، خردمندان چین آیین محبت و نیکی و شیوه ی کار کردن و تمدن داشتن و نیرومند بودن را به مردم آن سرزمین می آموختند؛ نقاشان شاهکارهای نقاشی می آفریدند. معماران معبدها و کاخ ها و خانه های زیبا می ساختند. پیکرتراشان مجسمه های زیبا می تراشیدند، بافندگان پارچه های ظریف ابریشمین می بافتند، برزگران زمین ها را شخم می زدند و کشتزارها و باغ های خرم پدید می آوردند و نیز دانشمندان کتاب ها می نوشتند و در مدرسه ها درس می دادند ... و اکنون، قرن هاست که مردم کشورهای دیگر با تمدن والای چین آشنا شده اند و آن را می ستایند. این تمدن چنان بارور و درخشان بود که به سپاه و ناوگان نیازی نداشت. جهانگشایان بیگانه بارها تاج و تخت پادشاهان چین را در پکن تسخیر کردند، اما چینی ها نیازی به جنگیدن نداشتند. آن ها می دانستند که به وقت خود، حتی در زمانی کوتاه، تمدن والای شان بر جنگاوان پیروز خواهد شد. زمان همواره با مردم چین همراه بوده است. هر که برای زندگی به چین رفته، پس از چندی خود چینی شده است. با این همه، همراه با گذشت قرن ها، کشور چین بیمار و نیازمند درمان شد. سرانجام، در نیمه های قرن نوزدهم، اژدهای خفته که حالی آشفته داشت، کم کم از خواب بیدار شد و از این بیداری آشوب ها برخاست ...، تمدن باستانی چین آماده ی تغییر بود. در سال 1866 مردم به ظاهر همان بودند که پیش از آن بودند. در شهرها داد و ستدها هم چنان درگیر بود. کشاورزان غلات و سبزی و میوه به بازارها می آوردند. ماهی گیران ماهی های خود را عرضه می کردند. قصابان گوشت های تمیز و تازه به چنگک ها می آویختند. دکان ها همه پر بود. زنان و مردان به خرید و فروش سرگرم بودند. بازارها همه رونق داشت. در روستاها کودکان می خندیدند و بازی می کردند. پسران در کشتزارها به مردان کمک می کردند و دختران در خانه های بزرگ و پرنشاط روستایی، در کنار مادران سرگرم کار بودند. در آغاز هر سال و آغاز هر فصل، جشن های همیشگی هم چنان بر پا می شد و صدای خنده و شادی به آسمان می رفت و سفره های رنگین چیده می شد. و در معبدها، خدایان زراندود، ستایندگان خود را که برای شکرگزاری و نمازخوانی به نزدشان می رفتند، بار می دادند. همه چیز مانند همیشه بود؛ با این حال هیچ چیز مانند همیشه نبود. شاید کودکان خبری از این تغییر نداشتند، اما بزرگ سالان از آن آگاه بودند. چین پهناور دچار تلاطم بود. دو سال پیش از آن شورشی سهمگین، که به شورش تایپینگ معروف است، به پایان رسیده بود. بسیاری از مردم ناراضی، به رهبری مردی قهار، که قصد برانداختن حکومت منچو را داشت، قیام کرده بودند. اما در پایتخت چین، حکومت چرا به دست منچوها بود؟ دویست سال پیش از آن، مردمی دلیر ولی نادان از منچورستان در شمال، بر چین تاخته و تاج و تخت آن سرزمین را گرفته بودند. در این دویست سال از بسیاری جهات ...

نویسنده: پرل باک مترجم: مهرداد رهسپار انتشارات: علمی و فرهنگی