کتاب با یکدیگر همدلی کنیم (با هم بودن را یاد بگیریم 8)

کتاب با یکدیگر همدلی کنیم از مجموعه ی با هم بودن را یاد بگیریم، اثر چری جی. مینرز با ترجمه ی فرزانه کریمی توسط انتشارات قدیانی به چاپ رسیده است.

هر کودک ابتدا برای این که بتواند با دیگران ارتباط برقرار کند باید درک شخصی و صمیمانه ای از احساسات دیگران داشته باشد که این یک امر ضروری به حساب می آید. به این درک از احساسات، همدلی می گویند و این کتاب با قرار دادن هدفش به سوی اجتماعی شدن کودکان سعی کرده است با حرف هایی ساده از زبان خود کودکان و تصاویری متناسب و موضوعی، همدلی را امری مثبت نشان دهد و باعث تقویت حس همدلی در کودکان شود تا به آن ها بیاموزد همه ی افراد احساساتی همچون احساسات خودشان دارند و در مقابل برخی اوقات احساسات دیگران با آن ها متفاوت است و آنجاست که با روش های قدم به قدم این کتاب، کودک درمی یابد تا با گوش دادن به حرف دیگران و احترام به احساساتشان، توجه ی خود را به آن ها نشان داده و می تواند از همان کودکی احساس دیگران را درک کند و با همدلی به آن ها کمک کند. والدین و مربیان گرامی هم با خواندن این کتاب و آشنایی با بخش های مخصوص به خودشان می توانند با نمونه سوالاتی مربوط به این مبحث و پیشنهادهایی برای برسی ذهنیت بچه ها و با بازی هایی برای تقویت حس همدلی آن ها آشنا شوند تا بتوانند با مشارکت با فرزندانشان به مشورت بپردازند که این روش یکی از بهترین روش های آموزشی برای کودکان به حساب می آید و امید می رود تا کودکان قدمی به سمت اجتماعی شدن بردارند و معنی همدلی را به خوبی درک کنند.

برشی از متن کتاب

من می توانم احساسات دیگران را بفهمم، و می توانم نشان بدهم که احساس آنها برایم مهم است. گاهی آن طور که دوست داریم اوضاع پیش نمی رود و کارها خراب می شود. این جور وقت ها آدم ها عصبانی می شوند‌. عصبانیت آن ها را توی صورتشان، صدایشان و حتی در بدنشان می توانیم ببینیم. یادم است یکی از روز هایی که خودم بد آورده بودم، چقدر عصبانی شده بودم. من می فهمم که دیگران هم این جور وقت ها چه احساسی دارند. من می توانم با آنها همدردی کنم. اگر از احساس کسی مطمئن نباشم، اما بخواهم کمکش کنم، می توانم بپرسم: چطوری؟ چی شده؟ و بعد به حرف هایش گوش می دهم. گوش دادن به حرف های او نشان می دهد که من به آن فرد احترام می گذارم و می خواهم از حالش باخبر باشم. برای این که بفهمم دیگران چه احساسی دارند، می توانم رفتارشان را تماشا کنم. زمانی را به یاد می آورم که خودم هم چنین رفتاری را نشان داده بودم و یادم می آید که آن موقع چه احساسی داشتم‌. این طوری می توانم تصور کنم که اگر خودم به جای آن فرد بودم، چه احساسی داشتم. می توانم با آن فرد حرف بزنم و به حرف هایش گوش بدهم. و می توانم حس همدردی خودم را به او نشان بدهم. اگر از احساس همدیگر خبر داشته باشیم، می توانیم با هم دوست بشویم. وقتی آدم می بیند که دیگران احساسش را درک می کنند و به او توجه دارند، حس خوبی پیدا می کند...

• معرفی شده در کتاب نامه ی رشد آموزش و پرورش
• از سری کتاب های بنفشه
• نویسنده: چری جی. مینرز
• مترجم: فرزانه کریمی
• انتشارات: قدیانی